برگزاری دفاعیه دکتری مهندس امین کریم آبادی
| تاریخ ارسال: 1404/1/18 |
 |
مهندس امین کریم آبادی دانشجوی دوره دکتری این دانشکده در رشته مهندسی عمران گرایش مهندسی ژئوتکنیک، ۲۷ فروردین ماه سال ۱۴۰۴ از رساله خود تحت عنوان «بررسی اثر لای دریایی بر مقاومت برشی یکسویه و تناوبی ماسه کربناته سواحل منطقه مکران» به صورت حضوری با راهنمایی دکتر حسین صالح زاده و مشاوره دکتر علی اکبر حشمتی رفسنجانی دفاع می نماید. |
| چکیده این رساله به شرح زیر می‌باشد: خاک های کربناته اسکلتی از بقایای اسکلتی موجودات دریایی به وجود آمده و نوع این موجودات وابسته به خصوصیات منطقه ای که در آن رسوب کرده اند می باشد، بنابراین نمی توان یک رفتار یکسان را برای تمامی رسوبات کربناته جهان تعریف کرد. این پژوهش به بررسی خصوصیات فیزیکی و مکانیکی ماسه کربناته کنارک (یکی از راهبردی ترین مناطق جنوبی ایران) واقع در سواحل شمالی دریای عمان و اثر لای دریایی بر روی این خصوصیات می پردازد. به این منظور مطالعه سامانمندی از طریق مجموعه‌ای از آزمایش های شاخص، فشردگی یک بعدی، سه محوری فشاری و سه محوری تناوبی کرنش-کنترل با شبیه سازی شرایط مختلف میدانی (شامل تراکم نسبی سست، متوسط، متراکم و خیلی متراکم با فشار همه جانبه موثر ۵۰، ۱۰۰ و ۲۰۰ کیلوپاسکال) بر روی مخلوط ماسه- لای کربناته کنارک با بازه تغییرات وسیع لای دریایی (از ۰ تا ۱۰۰ درصد)، صورت پذیرفت. نتایج آزمایش های سه محوری فشاری نشان داد که در سطح تنش های مذکور ماسه کربناته کنارک به دلیل شکل خاص دانه ها (میله ای و صفحه ای)، مقاوم بودن آن ها در برابر خردشدگی و نسبت منافذ حدی نسبتا پایین تمایل زیادی به اتساع تحت برش یکسویه در شرایط زه کشی نشده دارد. اثر لای دریایی بر رفتار ماسه کربناته بستگی به مقدار لای و تراکم نسبی مخلوط دارد به این صورت که افزودن ۱۰% لای به ماسه، در حالت سست و متوسط مقاومت زه کشی نشده یکسویه را به ترتیب ۲۹% و ۱۶% کاهش داده اما در حالت متراکم و خیلی متراکم تغییر چندانی در مقاومت زه کشی نشده یکسویه به وجود نمی آورد. اضافه کردن ۲۰ % لای به ماسه منجر به افزایش نقش تکیه گاهی ذرات لای برای دانه های ماسه شده و در هر چهار حالت تراکم نسبی افزایش مقاومت یکسویه را به دنبال دارد. با عبور از مقدار لای آستانه (۲۶%) رفتار به سمت نمونه لای خالص می رود (یعنی کاهش مقاومت یکسویه و افزایش تمایل به تراکم). در حالتی که مقدار لای کمتر از مقدار لای آستانه است، استفاده از متغیر نسبت منافذ میان دانه ای معادل توانست پراکندگی نتایج آزمایش ها را حذف کرده و آن ها را به صورت یکپارچه حول نتایج مربوط به ماسه میزبان در آورد. همچنین نتایج آزمایش های سه محوری تناوبی نشان داد که روند تغییرات انرژی ظرفیت (مجموع انرژی تلف شده مورد نیاز برای شروع روانگرایی) مخلوط ماسه- لای به ازای مقادیر مختلف لای نیز به شدت وابسته به تراکم نسبی می باشد. برای مثال در تراکم نسبی ۴۰% انرژی ظرفیت برای ماسه تمیز، حدود ۱۹% کمتر از انرژی ظرفیت لای خالص می باشد و با افزایش تراکم نسبی (۸۰% = Dr) این امر برعکس می شود و انرژی ظرفیت برای ماسه تمیز حدود ۱۸۵% بیشتر از انرژی ظرفیت لای خالص می باشد که این موضوع همچنین بیانگر وابستگی رفتار لای دریایی به نوع بارگذاری و کرنش حاصل می باشد. با استفاده از مفاهیم نسبت منافذ میان دانه ای و میان ریزدانه ای معادل رابطه ای برای تخمین انرژی ظرفیت مخطوط ماسه-لای کنارک در شرایط مختلف محیطی پیشنهاد شد. علاوه بر این، توانایی تعدادی از مدل های نسبت اضافه فشار آب منفذی بر اساس انرژی تلف شده برای پیش بینی تولید اضافه فشار آب منفذی مخلوط ماسه-لای کربناته کنارک مورد بررسی قرار گرفت و متغیر های سازگارترین مدل به منظور گنجاندن اثر مقدار لای (که در تحقیقات قبلی نادیده گرفته شده بود)، اصلاح گردید. همچنین مشخص شد که روند تغییر در زوال سختی ناشی از بارگذاری تناوبی در شرایط زه کشی نشده و انرژی ظرفیت مخلوط ماسه-لای به ازای مقادیر مختلف لای دقیقا مشابه یکدیگر می باشند. کلمات کلیدی پایان نامه: مخلوط ماسه-لای کربناته کنارک، خردشدگی، مقاومت برشی، انرژی ظرفیت، نسبت منافذ میان دانه ای و میان ریز دانه ای معادل آدرس ایمیل و شماره تماس دانشجو: amin۷۰karimabadi  gmail.comamin_karimabadi civileng.iust.ac.irتاریخ برگزاری جلسه دفاع نهایی: چهارشنبه ۱۴۰۴/۰۱/۲۷ |
دفعات مشاهده: 448 بار |
دفعات چاپ: 49 بار |
دفعات ارسال به دیگران: 0 بار |
0 نظر